Το "διαμάντι" της αρκαδικής ποδηλασίας! Κάλλια Πολυχρονοπούλου.

Οι αθλητές όλων των σπορ, οι οποίοι ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό αφιερώνουν πολλές ώρες από το χρόνο τους καθημερινά στην προπόνηση, περιορίζουν την προσωπική τους ζωή, χάνουν πολλές απολαύσεις και με λίγα λόγια θυσιάζουν πολλά πράγματα για να κάνουν αυτό που αγαπάνε. Ανταμοιβή τους;;; Στα περισσότερα αθλήματα μόνο η απονομή ενός μεταλλίου και ενός τίτλου. Μια μοναδική όμως στιγμή που εάν δεν έχεις υπάρξει αθλητής ίσως και να μην μπορείς να καταλάβεις τo μέγεθος της χαράς που προκαλεί.

Είναι λοιπόν αρκετά τα άτομα στα οποία αξίζει να αναφερθούμε και το Arcadia-sports θα επιχειρήσει μια προσπάθεια προβολής αυτών που ξεχώρισαν τα περασμένα χρόνια, αυτών που κυριαρχούν αυτή τη στιγμή στο χώρο αλλά και όσων αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στο άμεσο μέλλον.

Θα ξεκινήσουμε τα αφιερώματα μας με μία κοπέλα που το ποδήλατο, όπως μας λέει η ίδια αλλά και όπως έχει αποδείξει με την μέχρι τώρα πορεία της στον χώρο, είναι όλη της η ζωή. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την αθλήτρια του Π.Ο.Τ., Κάλλια Πολυχρονοπούλου.



Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1975 στην Τρίπολη Αρκαδίας και δεν έφυγε ποτέ από την πόλη, παρά μόνο περιστασιακά και για αγωνιστικούς λόγους. Το ποδήλατο το ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 1989 και λίγους μήνες αργότερα, το Μάρτιο του 1990 έτρεξε τον πρώτο της αγώνα στην Καλαμάτα! Έκτοτε ασχολήθηκε με ΜΤΒ, πίστα, downhill-4cross αλλά η μόνιμη μεγάλη της αγάπη είναι η κούρσα. Λατρεύει τις μεγάλες αποστάσεις αν και οι Πανελλήνιες διακρίσεις της είναι όλες από χρονόμετρα!



Απολογισμός Πανελληνίων μεταλλίων: 4 Χάλκινα και 1 Χρυσό!



Τέσσερα χρόνια μετά την ενασχόλησή της με το άθλημα της ποδηλασίας κατακτά το πρώτο της μετάλλιο (Χάλκινο) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ομαδικής Χρονομέτρησης που έγινε στην Τρίπολη το 1993 μαζί με τις: Μπέσυ Λυμπεροπούλου, Διαμάντω Τρύφων και Βασιλική Πετροπούλου, με την ομάδα της ΑΕΚ Τρίπολης.
Στη συνέχεια, αρκετά χρόνια αργότερα, επιστρέφει στα μετάλλια δυναμικότερη από ποτέ κατακτώντας το 2005 το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ζευγών με παρτενέρ την Αναστασία Παστουρματζή, με την ομάδα του Π.Ο. Πατρών. Το 2006 έρχεται το δεύτερο χάλκινο μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ζευγών το οποίο κατέκτησε ξανά μαζί με την Αναστασία Παστουρματζή και με την ομάδα του Π.Ο. Πατρών.

Το τρίτο χάλκινο μετάλλιο έρχεται το 2008 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ζευγών που έγινε και πάλι στην Τρίπολη, μαζί με την Στέλλα Λουκά και με την ομάδα του Κρόνου Νίκαιας. Ένα χρόνο αργότερα, το 2009 κατακτά το πέμπτο της Πανελλήνιο μετάλλιο (Χάλκινο) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Πίστας 2009, στο αγώνισμα του Ομαδικού Σπριντ μαζί με την Δανάη Στρουμπούλη και την ομάδα του Κρόνου Νίκαιας.

Εκτός από τις πέντε φορές που έχει ανέβει στο βάθρο σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα αναρίθμητες είναι οι διακρίσεις της σε κύπελλα, διασυλλογικούς αγώνες αλλά και τοπικά Πρωταθλήματα σε όλες τις μορφές (ΜΤΒ, Πίστα, 4cross και downhill).

Αγαπημένος της αγώνας παρ' όλα αυτά παραμένει η Σπαρτακιάδα του 2007 όπου ήταν και η πρώτη της!
Πρώτη φανέλα που φόρεσε ήταν της ΑΕΚ Τρίπολης, την οποία ακόμα φυλάει με νοσταλγία και πρώτοι προπονητές της, αρχικά ο Νίκος Αργυρόπουλος (ομοσπονδιακός προπονητής από την Πάτρα) και μετά ο Γιάννης Μάγκλαρης. Μετά από κάποια χρόνια πήρε μεταγραφή στην ομάδα Αρκάς (Τριπολιτσιώτικη και αυτή) με προπονητή και πάλι τον Γιάννη Μάγκλαρη και φροντιστή τον αείμνηστο Νίκο Σίκαλη.

Δεν άντεξε όμως και επέστρεψε στην πρώτη της ομάδα την ΑΕΚ της οποίας το τμήμα ποδηλασίας διαλύθηκε και έτσι μεταγράφηκε στο Μεσσηνιακό, πάλι με προπονητή τον Γιάννη Μάγκλαρη. Εκεί παρέμεινε 3 χρόνια και αμέσως μετά πήρε μεταγραφή στον Π.Ο. Πατρών με προπονητή τον Λουκά Καταπόδη. Με τη φανέλα του Π.Ο. Πατρών αγωνίστηκε για 3 χρόνια.

Από το 2007 έως και το 2009 αγωνιζόταν με τα χρώματα του Κρόνου Νικαίας, με προπονητή τον Λάμπρο Διαμαντόπουλο και φροντιστή τον Ιωσήφ Δαλέζιο. Το 2010 αποφάσισε να επιστρέψει και αγωνιστικά στην πόλη της και την τοπική ομάδα του Παναθλητικού Ομίλου Τρίπολης και στον επί πολλά έτη προπονητή της, Γιάννη Μάγκλαρη.

Μεγάλη της επιθυμία είναι να κλείσει την καριέρα της με τον Π.Ο.Τ. καθώς όπως πιστεύει πρόκειται για μια ομάδα αποτελούμενη, τόσο διοικητικά όσο και προπονητικά, από σοβαρά άτομα με ενδιαφέρον για τους αθλητές αλλά και την εξέλιξη του αθλήματος στην Αρκαδία.

Το τελευταίο διάστημα έχει συμμετάσχει εκτός συναγωνισμού σε αρκετούς αγώνες της ΠΕΠΑ (παλαίμαχοι ποδηλάτες) και όπως μας δηλώνει έχει χαρεί όλους τους αγώνες και ενώ οι αθλητές που πλαισιώνουν την ΠΕΠΑ είναι ηλικίας από 30 έως και 70 ετών, διατηρούν πολύ υψηλό επίπεδο και δυσκολία διαδρομών στους αγώνες τους!

«Η παρέα των περισσότερων ανθρώπων της ΠΕΠΑ είναι παραπάνω από ευχάριστη και οι διοργανώσεις είναι πολύ μπροστά...» όπως με μεγάλη χαρά μας αναφέρει η αθλήτρια.
«Από πέρυσι μάλιστα μου ανέθεσαν την αρμοδιότητα της υπεύθυνης του γυναικείου τμήματος παλαιμάχων ποδηλατών και πρόσφατα έγινε και επίσημα ξεχωριστή κατηγορία γυναικών στην ΠΕΠΑ, κάτι το οποίο επιθυμούσαμε αρκετές γυναίκες πάρα πολύ, αφού το ποδήλατο και οι αγώνες για εμάς είναι όλη μας η ζωή.»


Πέρα από το αθλητικό κομμάτι η Κάλλια εργάζεται στο τμήμα σχεδιασμού μίας τεχνικής εταιρείας στη ΒΙ.ΠΕ. Τρίπολης όπου σχεδιάζει - κατασκευάζει γερανούς και ανεμογεννήτριες καθώς έχει τελειώσει «Σχεδιάστρια μέσω συστημάτων Ηλεκτρονικού Υπολογιστή» σε δημόσιο ΙΕΚ. Η αγάπη της όμως στον εργασιακό χώρο είναι ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός κτιρίων με το οποίο ασχολήθηκε 7 χρόνια επαγγελματικά!


«Με ελκύει πολύ το τεχνικό κομμάτι του ποδηλάτου κούρσας και περιφερειακών της, υλικά, σχεδιασμός κτλ και οι γνώσεις μου σε τεχνικές προδιαγραφές είναι πιο πολλές από ότι θα έπρεπε...»


«Η κούρσα που καβαλάω είναι «specialized s-works tarmac SL» μοντέλο 2009 με Shimano Dura Ace 7800 και τροχούς mavic ksyrium ES aniversary ή zip 404 ή Shimano RS Eighty κατά περίσταση. Πρόσφατα απέκτησα άλλο ένα "όπλο" στη συλλογή μου, το ποδήλατο χρονομέτρου «FUJI D6» 2010 μοντέλο με περιφερειακά SRAM και ρόδες NOVATEC x-treme J233.»
Για κάποιους όλα αυτά τα στοιχεία μπορεί να θεωρούνται…κινέζικα…για τους ανθρώπους όμως της ποδηλασίας είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Γνωρίζουν όλα τα χαρακτηριστικά και αποτελούν τόσο σημαντικό κεφάλαιο, όσο για τους ποδοσφαιριστές τα ποδοσφαιρικά τους παπούτσια με τις τάπες και τα καρφιά…όσο για τους τενίστες η ρακέτα με την οποία αγωνίζονται…

Παρομοιώσεις πολλές, το μόνο σίγουρο είναι πως στην εποχή μας η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει βελτιώσει κατά πολύ το επίπεδο προπόνησης και αγωνιστικής δράσης των αθλητών όλων των σπορ βοηθώντας τους να πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις.

Αναδημοσίευση απο το arcadia-sports Γεωργία Σκορπίδα