Ο Ομοσπονδιακός Προπονητής Ποδηλασίας Δρόμου – Βασίλης Αναστόπουλος – είναι πλέον κάτοχος του Ανώτατου Διπλώματος Προπονητικής της UCI, ενός διπλώματος που αποτελεί και τυπική εγγύηση των γνώσεων εκείνων που το κατέχουν.Ο ίδιος ο Βασίλης Αναστόπουλος, μας δίνει τις λεπτομέρειες.
- Είσαι πλέον κάτοχος του Ανώτατου Διπλώματος Προπονητικής της UCI – ίσως
της μεγαλύτερης αναγνώρισης των θεωρητικών αλλά και πρακτικών ικανοτήτων ενός προπονητή. Πες μας περισσότερα για τη συγκεκριμένη σχολή.
- Από φέτος η UCI ανακοίνωσε το Ανώτατο Δίπλωμα Προπονητικής. Η διάρκεια της φοίτησης είναι 8 εβδομάδες και αναγνωρίζεται ως το ανώτερο δίπλωμα απ’ όλες τις ομοσπονδίες του κόσμου και αποτελεί τυπικά και την επιβεβαίωση πως η ίδια η UCI αναγνωρίζει το επίπεδο της δουλειάς σου. Πρόκειται για τη σχολή προπονητικής της UCI –
της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδηλασίας – στην Ελβετία. Φέτος διοργανώθηκαν τρείς περίοδοι εκπαίδευσης (η κάθε μία διαρκεί δύο μήνες) για την ποδηλασία δρόμου και μία για ΜΤΒ και ΒΜΧ τον Αύγουστο. Τα σχολεία της UCI έχουν τρεις βαθμίδες: Επίπε-
δο 1, Επίπεδο 2 και το UCI Coaching Diploma.
- Πώς ξεκίνησε η ιδέα να παρακολουθήσεις τη συγκεκριμένη σχολή;
Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω αλλά ήταν δύσκολο λόγω του υψηλού κόστους - περίπου 6500 ευρώ συν τα έξοδα. Αναζητώντας λοιπόν τρόπους να βελτιώσω το επίπεδό μου, ύστερα από την ανάληψη της θέσης του Ομοσπονδιακού Προπονητή, έκανα αίτηση στην Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας. Η ΕΟΠ με τη σειρά της την προώθησε στην ΕΟΕ. Με δέχτηκαν στο κέντρο προπονητικής της UCI και στη συνέχεια η ΕΟΕ προώθησε την
αίτηση στη ΔΟΕ –τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή – και μέσω της Ολυμπιακής Αλληλεγγύης πήρα την υποτροφία – που ήρθε κατευθείαν από τη Λωζάνη, από τη ΔΟΕ. Ήταν μάλιστα μεγάλη τιμή για μένα καθώς η ΔΟΕ είχε φέτος επτά αιτήσεις και δίνει μόνο μία υποτροφία σε προπονητές σε κάθε χώρα.
- Περιέγραψέ μας λίγο το πρόγραμμά σου εκεί.
- Μέναμε σε αθλητικούς ξενώνες – τους ίδιους που χρησιμοποιούν και οι αθλητές που φιλοξενούνται κάθε χρόνο από την UCI, στο προπονητικό της κέντρο. Μας είχαν παραχωρηθεί city bikes για τις καθημερινές μας μετακινήσεις, με τα οποία και πηγαίναμε κάθε πρωί στα μαθήματα – κι όταν λέω καθημερινά εννοώ... καθημερινά, άσχετα με
τις καιρικές συνθήκες – συνήθως χιόνι, βροχή, παγωνιά, μια τυπική μέρα στην Ελβετία δηλαδή... Ξεκινούσαμε το πρωινό μας στις 7 με πρωινό, 9 με 12 ήταν το μάθημα, 12 με 14 διακοπή για μεσημεριανό, 14 με 17 πάλι μάθημα και μετά, στις 18 το βραδινό.
Το ίδιο πέντε ημέρες την εβδομάδα – φυσικά ανάλογα με το εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Το μάθημα γινόταν από τον υπεύθυνο του προγράμματος, τον αρχιμηχανικό της UCI και προπονητές της Βρετανικής Ομοσπονδίας. Για κάθε πτυχίο υπήρχαν γραπτές εξετάσεις. Και τα βιβλία που χρησιμοποιούσαμε είναι της Αγγλικής Ομοσπονδίας Ποδηλασίας – μοναδικές εκδόσεις – που προορίζονται μόνο για τα συγκεκριμένα τμήματα. Επίσης υπήρχαν ακόμα και για μηχανική – επιλογή ποδηλάτου, υλικών, θέση οδήγησης κλπ. Υπήρχαν ειδικοί εισηγητές για εργομετρικά, για ποδηλασία βουνού, για ντόπινγκ κα.
- Μίλησέ μας λίγο για την ύλη.
Η ύλη περιελάμβανε ένα ευρύ φάσμα γνώσεων, σχεδόν όσα πρέπει να γνωρίζει ένας προπονητής. Ξεκινούσε από τη μεθοδολογία της προπόνησης, την αξιολόγηση των εργομετρικών τεστ και των βατ, τη μελέτη εξειδικευμένων προπονήσεων για παιδιά, έφηβους, γυναίκες, δινόταν μεγάλο βάρος στη διατροφή και την αποκατάσταση και καταλήγαμε με τη δημιουργία ενός ετήσιου προπονητικού πλάνου μέσα από την επιλογή αγώνων προετοιμασίας και συγκεκριμένων στόχων. Γενικά επρόκειτο για ένα ολοκληρωμένο πακέτο, με όλα όσα πρέπει να γνωρίζει ένας προπονητής σήμερα, προκειμένου να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες ενός αθλητή.
- Στο θέμα της διατροφής, θεωρείται δεδομένο πως θα συνεργάζεσαι με ένα
διατροφολόγο;
- Παρόλο που η συνεργασία με διατροφολόγο θεωρείται η ενδεδειγμένη πρακτική, ως προπονητής πρέπει να είσαι σε θέση να προτείνεις ένα πλήρες πρόγραμμα διατροφής στον αθλητή σου. Για παράδειγμα έπρεπε να προετοιμάσουμε ένα διατροφικό πλάνο για όλη τη χρονιά, από την περίοδο της προετοιμασίας και της προπόνησης ως τον αγώνα και την αποκατάσταση. Αξίζει εδώ να προσθέσω πως όλο αυτό αφορούσε αποκλειστικά διατροφή και όχι συμπληρώματα, έναν τομέα που δεν αγγίξαμε καθώς είναι δουλειά γιατρού και διατροφολόγου.
- Και το τεχνικό κομμάτι; Δηλαδή η επιλογή υλικών, θέσης οδήγησης κλπ. Είναι κι αυτό μέσα στις αρμοδιότητες του προπονητή;
Κάναμε ιδιαίτερα μαθήματα με τον αρχιμηχανικό του προπονητικού κέντρου. Ξεκινήσαμε από το πώς δένεις ένα ποδήλατο, συνεχίσαμε με τη θέση οδήγησης, πώς στήνεις τον αθλητή στο ποδήλατο και κάναμε και μετρήσεις μέσω SRM, ώστε να διαπιστώσουμε ποια είναι η πιο οικονομική και αποδοτική θέση που πρέπει να έχει ένας ποδηλάτης πάνω στο ποδήλατο. Αναλύσαμε όλες τις θέσεις, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της θέσης οδήγησης και καταλήξαμε πως είναι δουλειά του προπονητή να επιλέξει την ενδεδειγμένη ανάλογα με το επίπεδο του αθλητή, τις επιδιώξεις και τους στόχους του.
- Και σε σχέση με τα υλικά;
Κάναμε μια γενική παρουσίαση των διαφορετικών υλικών κατασκευής σκελετών, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός και ο καθένας από μας σχημάτισε τη δική του γνώμη για το ποια υλικά πρέπει να προτείνει στον αθλητή του. Προφανώς δόθηκε μεγάλο βάρος στην τεχνολογία του carbon και το πώς αυτή εξελίσσεται.
- Πόσα άτομα παρακολούθησαν τη Σχολή;
- Όλη τη χρονιά συνολικά 24 άτομα, από τα οποία οι 16 πήραν τελικά το δίπλωμα.
- Μάθατε κάτι που να σου φάνηκε κι εσένα εντυπωσιακό ή πώς ανέτρεπε το πρόγραμμα που χρησιμοποιούσες ως τώρα;
Η αλήθεια είναι πως έμαθα μερικές λεπτομέρειες για την προετοιμασία πίστας που ήταν εξαιρετικά χρήσιμες. Πιο πολύ λεπτομέρειες. Δεν ήταν ότι μάθαμε κάτι που μας ήταν ως τώρα άγνωστο. Στη δική μου περίπτωση, κατάλαβα πως οι γνώσεις που είχα ως τώρα ήταν στη σωστή κατεύθυνση, το σύστημα που ακολουθούσα το σωστό αλλά τώρα και κάποια μικρότερα κομμάτια του «παζλ» μπήκαν στη θέση τους, καθιστώντας τις γνώσεις
μου πιο ολοκληρωμένες. Είδα μερικά μικρά σημεία που διαπίστωσα πως έκανα λάθος και τώρα θεωρώ πως θα κάνουν όλη τη διαφορά. Επίσης έμαθα κάποια μυστικά τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Όπως η μεθοδολογία. Για παράδειγμα, η δημιουργία ενός ετήσιου πλάνου προπόνησης. Που ξεκινά από τον Ιανουάριο και τελειώνει στο τέλος της χρονιάς. Ιδιαίτερα σημαντική είναι επίσης η αξιολόγηση «εργαλείων» προπόνησης όπως το εργόμετρο ή η προπόνηση με βατ. Για παράδειγμα, το εργομετρικό – που είναι και της μόδας – δεν έχει νόημα αν δεν ξέρεις πώς να το αξιολογήσεις και πώς να το εντάξεις στην προπόνηση. Το ίδιο και τα βατ. Τι σημασία έχει να τα παρακολουθείς, να βλέπεις τους αριθμούς αν δεν ξέρεις πώς θα τους χρησιμοποιήσεις στην προπόνηση.
- Ποιά είναι η άποψη που σχημάτισες για το επίπεδο των υπολοίπων συμμετεχόντων στη Σχολή;
- Στη συγκεκριμένη περίοδο, στο τμήμα μου, είμαστε τέσσερα άτομα, ένας Ολλανδός, ένας από τοΧονγκ Κονγκ και δύο Έλληνες. Από τη συμβίωσή μου με τους υπόλοιπους εκεί αλλά και από συζητήσεις με τεχνικούς της UCI, διαπίστωσα πως το επίπεδο των Ελλήνων προπονητών είναι αρκετά υψηλό παρά το γεγονός πως δεν έχουμε αρκετά αγώνες – ίσως μάλιστα αυτός είναι ένας λόγος καθώς, από τη στιγμή που δεν έχουμε αρκετούς αγώνες οι οποίοι θα διατηρούσαν τους αθλητές μας σε καλή κατάσταση αναγκαζόμαστε να «εφευρίσκουμε» τρόπους να το κάνουμε. Ο δεύτερος Έλληνας της ομάδας, ο κ. Πανταζής, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα καθώς τις τελευταίες ημέρες έμαθα πως θα παρακολουθούσε κι εκείνος τα μαθήματα και μάλιστα με δικά του έξοδα. Και είναι πραγματικά ευχάριστο να βλέπει κανείς περισσότερους έλληνες προπονητές να ενδιαφέρονται να βελτιώσουν το επίπεδό τους και φυσικά το επίπεδο της δουλειάς
τους.
- Τελειώνοντας τη Σχολή, υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας με τους εισηγητές για επίλυση τυχόν αποριών που μπορεί να ανακύψουν;
- Υπάρχει ένα δίκτυο ανάμεσα στους προπονητές το οποίο όλοι μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανά πάσα στιγμή – και σε συνεργασία με τον υπεύθυνο του τμήματος – ώστε να μπορούμε να λύνουμε απορίες και να αντιμετωπίζουμε τυχόν προβλήματα.
- Ποιες είναι οι διαπιστώσεις σου ύστερα από την ολοκλήρωση του προγράμματος;
- Με χαρά διαπίστωσα πως καταρχάς ως τώρα δούλευα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η δουλειά και η μεθοδολογία που είχα αναπτύξει στη Αυστρία με τον προπονητή μου, τον Νίκο Αγγελάκη, ήταν σωστή και τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να συμπληρώσω και κάποιες λεπτομέρειες, να ολοκληρώσω κάποια μικρά κενά, που όμως μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά. Το τελικό μου πρότζεκτ ήταν πάνω στην προετοιμασία του Γιάννη Ταμουρίδη με στόχο την Ολυμπιάδα του 2012 και φυσικά τα παγκόσμια πρωταθλήματα της επόμενης χρονιάς. Πρόκειται για ένα προπονητικό πλάνο που πήρε τις καλύτερες κριτικές από τους καθηγητές και στην ίδια μεθοδολογία θα στηριχτώ και για τους αθλητές της Εθνικής Ομάδας. Ειλικρινά πιστεύω λοιπόν πως θα μου δοθεί η ευκαιρία να πάρω το καλύτερο από τους αθλητές της Εθνικής Ομάδας βελτιώνοντας το επίπεδο της ποδηλασίας στη χώρα μας.
ΠΗΓΗ http://www.mbike.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου