Η έρευνα της Λειψίας

Των Θανάση Κελαντώνη & Μαρίας Ιατρίδη sentragoal




Ντοπέ το "θαύμα της Βέρνης". Εύγε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων. Εξαιρετικό συμπέρασμα. Από αδιάσειστα στοιχεία. Προσέξτε σκεπτικό. Το Πανεπιστήμιο της Λειψίας παρουσίασε τις ουσίες που κυκλοφορούσαν στη Γερμανία τη δεκαετία του 1950 και χρησιμοποιούνταν για τη διέγερση (ντόπινγκ) του ανθρώπινου οργανισμού.

Αυτό είναι ένα μέρος (το τμήμα χημείας συγκεκριμένα) του Πανεπιστημίου της Λειψίας Αναφορά στο ποδόσφαιρο; Καμία. Ε, και; Το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων διέκρινε καλύτερα από κάθε άλλον την ουσία (του θέματος). Ντοπέ οι ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954. Τα συγχαρητήριά μας. Ειλικρινά υποκλινόμαστε στη συνδυαστική (λέμε τώρα) σκέψη που έβγαλε το... πόρισμα.



Ας παραθέσουμε, λοιπόν, το πρώτο κομμάτι της έρευνας που διεξάγει (θα ολοκληρωθεί το 2012) το πανεπιστήμιο της Λειψίας για λογαριασμό του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Αθλητικών Επιστημών, της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Γερμανικής Ομοσπονδίας Αθλητικών Επιστημών. Ας διαβάσουμε τι ακριβώς αναφέρει. Κι αν βρείτε καμιά αναφορά στο ποδόσφαιρο, να μας... τρυπήσετε τη μύτη.



Ο τίτλος της έρευνας είναι «Το ντόπινγκ στη Γερμανία απ' το 1950 έως σήμερα». Κατά την παρουσίαση των πρώτων αποτελεσμάτων αυτής, την περασμένη Δευτέρα, αναφέρθηκαν τα κάτωθι σημαντικότερα (σ.σ.: κόψαμε τα ονόματα των καθηγητών και τις επιμέρους τοποθετήσεις τους, που αφορούσαν το ξεχωριστό, στο πλαίσιο του συνόλου, μέρος της έρευνάς τους): «Η τοποθέτηση της έναρξης της εποχής των αναβολικών στη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1960 δεν είναι σωστή.



Το ντόπινγκ στη Δυτική Γερμανία άρχισε το 1949 και τα στοιχεία που πρώτο δημοσίευσε το πανεπιστήμιο του Μίνστερ το αποδεικνύουν. Στόχος μας είναι να προσεγγίσουμε από ιστορική, κοινωνική και ηθική πλευρά το ντόπινγκ, προκειμένου να πέσει φως σε σκοτεινές σελίδες που ίσως υπάρχουν στο γερμανικό αθλητισμό. Το ντόπινγκ είναι πρώτιστα πολιτικό θέμα. Απ' τις αρχές του εικοστού αιώνα οι στρατιώτες έπαιρναν ουσίες πλούσιες σε τεστοστερόνη και γενικά τα φάρμακα έπαψαν να έχουν μόνο ιαματική χρήση. Χρησιμοποιούνταν και ως μέσα για την αύξηση των φυσιολογικών λειτουργιών του ανθρώπινου οργανισμού.



Απ' την αρχή το ντόπινγκ είχε οικονομική και εμπορική αξία. Το 1947 καταγράφηκαν οι πρώτες αντιδράσεις κατά της ελεύθερης διακίνησης των φαρμάκων, το 1951 συζητήθηκε αυτή για πρώτη φορά σε διπλωματικό επίπεδο. Αφορμή έδωσαν οι αποκαλύψεις του αθλητή της ποδηλασίας Γιούργκεν Μπλίζενερ ότι πολλοί αθλητές ρίσκαραν την υγεία τους κάνοντας χρήση ουσιών πλούσιων σε αμφεταμίνες. Πιονέρος του ντόπινγκ θεωρείται ο Χέρμπερτ Ράιντλερ, πρωτοπόρος στις έρευνες για την αύξηση του όγκου της καρδιάς. Αποτελεί το σημείο αναφοράς, το σημείο καθιέρωσης του ντόπινγκ.



Το εργαστήριό του στο Φράιμπουργκ (απ' το 1950 έως το 1971 το διατήρησε) χαρακτηριζόταν επιεικώς απαγορευμένο για τον αθλητισμό. Το πιο ήταν το κύκλωμά του δεν το γνωρίζουμε. Το αναζητούμε. Οπως αναζητούμε και το γιατί ενώ σε διεθνές επίπεδο απ' τις αρχές του 1950 υπήρξαν κανόνες κατά του ντόπινγκ, κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην ποδηλασία, στον κλασικό αθλητισμό και στο επιτραπέζιο τένις επί γερμανικού εδάφους».



Αυτό είναι το κομμάτι της παρουσίασης που αφορά τον αθλητισμό και το ντόπινγκ. Υπάρχουν μεγαλύτερες αναφορές κοινωνικοπολιτικής προέκτασης που πιθανότατα δεν σας απασχολούν, αφορούν αποκλειστικά τη Γερμανία ως κράτος και δεν τις περιλάβαμε. Αν τώρα εσείς βλέπετε καμιά αναφορά σε αυτή την έρευνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954, για υπόνοιες σχετικά με αυτό και γενικότερα οποιαδήποτε αναφορά στο ποδόσφαιρο, εμείς πάμε πάσο.



Τι είναι η περιβόητη περβιτίνη



Μία απ' τις ουσίες που το εργαστήριο του Φράιμπουργκ παρήγε τη δεκαετία του 1950 ήταν η περβιτίνη. Μια μορφή δηλαδή μεταμφεταμίνης, που παράγεται απ' την εφεδρίνη, την οποία πρώτος έφτιαξε το 1893 ο Ιάπωνας χημικός Ναγκάι Ναγκαγιόσι. Σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, αυτή είναι η ουσία που έπαιρναν οι ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954.



Η ονομασία περβιτίνη έχει ανάδοχο το γερμανικό στρατό την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και χορηγούνταν σε μορφή ταμπλέτας σε όλο το προσωπικό του (αξιωματικούς και στρατιώτες), αλλά κυρίως στους πιλότους της Λουφτβάφε. Της πολεμικής αεροπορίας των Γερμανών, δηλαδή. Αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς και την πίεση του αίματος, αυξάνει την ικανότητα εστίασης και αντίληψης, «εξαφανίζει» την κόπωση και μειώνει την αίσθηση της πείνας. Οι συνέπειες της χρήσης της, όμως, είναι παροδικές.



Οι χρήστες της παρουσιάζουν αργότερα συμπτώματα ανορεξίας, υπερκινητικότητας, ξηρασίας στόματος, υπερθερμίας, διάρροιας, θολής όρασης, σχιζοφρένειας. Ανάλογα με τον οργανισμό καθενός εξαρτάται η εμφάνιση κάποιου απ' τα προηγούμενα. Ακόμα και θάνατος από έμφραγμα ή ανακοπή καρδιάς. Οσον αφορά για μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να αναφέρουμε ότι η παγκόσμια αγορά κατακλύστηκε απ' αυτή, με την ονομασία Φίλοπον, από τους Ιάπωνες και δη τη Γιακούζα, την πιο διάσημη εγκληματική οργάνωση της χώρας.



Αδιαφορία από τα ξένα ΜΜΕ



Στα ψιλά πέρασε από τον Τύπο στο εξωτερικό η έρευνα του πανεπιστημίου της Λειψίας σχετικά με το ενδεχόμενο χρήσης απαγορευμένων ουσιών από τους ποδοσφαιριστές της εθνικής Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954. Υπήρξαν μάλιστα και χώρες οι εφημερίδες των οποίων δεν ασχολήθηκαν καν με το θέμα, θεωρώντας το προφανώς άνευ λόγου και αιτίας από τη στιγμή που κάτι το καινούργιο δεν είχε να επιδείξει. Ο γαλλικός και ιταλικός Τύπος αποφάσισαν να μην αφιερώσουν ούτε μισή σελίδα (και μόνο το γεγονός ότι η γαλλική εφημερίδα «L' equipe» δεν έγραψε ούτε λέξη λέει πολλά).

Από κει και πέρα, μόνο η «El Mundo Deportivo» από Ισπανία αναφέρθηκε σε μία σελίδα στην έρευνα χωρίς περαιτέρω προεκτάσεις, ο ελβετικός Τύπος έκανε επίσης μικρές αναφορές (λογικό από τη στιγμή που η Ελβετία ήταν η διοργανώτρια του Μουντιάλ του 1954), ενώ αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι η μεγάλη αγγλική εφημερίδα «Guardian» κυκλοφόρησε χθες με πρωτοσέλιδο το θάνατο του περίφημου χταποδιού Πάουλ! Για την περιβόητη έρευνα ούτε λόγος.

Οσον αφορά την επόμενη μέρα στο γερμανικό Τύπο, δεν δόθηκε έκταση στο θέμα, καθώς έγινε λόγος για επανάληψη της ιστορίας (δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στο φως της δημοσιότητας) και επισημάνθηκε το ότι αποδείξεις ακόμη δεν υπάρχουν, με την όλη ιστορία να βασίζεται ακόμη και μετά από τόσα χρόνια σε φημολογίες Τέλος, να σημειωθεί ότι δεν υπήρξε καμία επίσημη αντίδραση από πλευράς γερμανικής και ουγγρικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.



«Καλή μέρα για τον αθλητισμό»



Τη θετική πλευρά της έρευνας του πανεπιστημίου της Λειψίας θέλησε να επισημάνει το μέλος της επιτροπής που την πραγματοποιεί, ονόματι Ινγκο Βάις. «Είναι πολύ καλό να επανεξετάζονται τέτοιες ιστορίες κι ας ανήκουν στο παρελθόν. Η ημέρα που δημοσιεύσαμε την έρευνα ήταν μια πολύ καλή ημέρα για τον αθλητισμό και να ξέρετε ότι τα πιο συγκλονιστικά νέα δεν έχουν έρθει ακόμη στο φως της δημοσιότητας. Τα αναμένουμε.

Υπάρχει πλούτος υλικού που στη συνέχεια με πολλή δουλειά μπορεί να μας δώσει καλύτερη εικόνα και να μάθουμε πολλά περισσότερα για το τι έγινε τελικά τότε» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ινγκο Βάις. Από την πλευρά του ο λέκτορας του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Αθλητικής Επιστήμης της Λειψίας, Γιούργκεν Φίσερ, τόνισε: «Η ιστορία έχει πολλά σκοτεινά σημεία και τα ερευνούμε προσεκτικά ένα προς ένα. Κλειδί σε αυτό το ζήτημα είναι ο χρόνος. Θα χρειαστούμε πολύ ώστε να φτάσουμε σε σωστά και τεκμηριωμένα συμπεράσματα».